روانشناسی رفتاری برای بهبود روابط

روانشناسی رفتاری برای بهبود روابط که مشاوره روانشناسی آنلاین بهترین کار می باشد که سامانه گوش شنوا بهترین روانشناس های ایران را در خود جمع آوری کرده است.

این تمرین 5 مرحله ای رفتار عاطفی شما را بهبود می بخشد بسیاری از مردم با احساسات خود دست و پنجه نرم می کنند، به ویژه آنهایی که سخت، ناراحت کننده و دردناک هستند.

چنین احساساتی عبارتند از: اضطراب، ترس، اندوه، ناامیدی، اندوه یا از دست دادن، ناامیدی، خشم، رنجش، احساس گناه و شرم.

اکثر مردم با این احساسات چالش برانگیز از طریق یکی از دو حالت افراطی کنار می آیند.

با اجتناب از پذیرش و احساس تا حد امکان به دلیل ناراحتی بیش از حد آنها، یا با غرق شدن در آنها، غرق شدن و عمل کردن بر روی آنها.

نکته مهم این است که یک مسیر میانی وجود دارد که ظرفیت تحمل پریشانی، تنظیم احساسات را افزایش می دهد و می تواند سلامت روانی-عاطفی کلی را بهبود بخشد.

مشاوره روانشناسی رفتاری برای بهبود روابط

یک تمرین تمرکز حواس است که من برای مدیریت ماهرانه تر احساسات ناراحت کننده و ناراحت کننده ایجاد کردم.

این تمرین از طریق فرآیندی عمل می کند که آگاهانه احساسات دشوار و دردناک خود را تصدیق می کنیم، در کنار آنها حضور داریم و به سمت ایجاد صلح با آنها حرکت می کنیم.

دنباله زیر را دنبال می کند: توجه کنید و احساس(ها) را نام ببرید > مشاهده کنید > اجازه دهید > آن را نگه دارید > فضای اطراف آن را قرار دهید.

این تمرین را می توان با هر حالت عاطفی سخت یا دردناک استفاده کرد و شامل چندین سطح آگاهی و عمل است.

1) اطلاعیه و نام

اولین مورد این است که متوجه شوید، آگاهانه آگاه شوید که یک احساس ناراحت کننده را تجربه می کنید.

اگرچه در ابتدا، ممکن است به طور خاص ندانید که این احساس چیست، مهم است که به طور قطعی متوجه و تصدیق کنید که احساسی را تجربه می کنید.

سیستم عصبی خودمختار که زیر سطح آگاهی هشیار عمل می کند، از طریق فرآیند حس عصبی – تشخیص بدون آگاهی – گوش دادن در داخل بدن، خارج در محیط و در تعاملات بین افراد، با جهان ارتباط برقرار می کند.

مرکز روانشناسی رفتاری برای بهبود روابط

توجه به یک احساس، تجربه ضمنی را آشکار می کند.

مرحله بعدی در واقع گسترش توجه به احساس است و آن شناسایی احساس خاص و نامگذاری آن است.

بخش اساسی تشخیص احساسات خاص از انبوه احساسات شدید یا مبهم این است که آنها را در قالب کلمات بیان کنید و نامی برای آنها بگذارید.

به خود بگویید، من احساس اضطراب می کنم، یا احساس عصبانیت می کنم، یا احساس ناراحتی، افسردگی، گناه، تنهایی، ترس می کنم.

گاهی اوقات بیش از یک احساس را در یک زمان احساس می کنیم: احساس ناامیدی و ناامیدی می کنم.

اگر برای شناسایی و نامگذاری احساسات خود تلاش می کنید، با ایجاد ارتباط بین احساسات مختلف و جایی که آنها را در بدن خود احساس می کنید شروع کنید.

یادگیری نحوه ثبت احساسات مختلف در بدن خود از نظر مکان آنها (جایی که آنها را احساس می کنید) و احساسات (آنچه که آنها احساس می کنند) به شما کمک می کند تا آنها را سریعتر و دقیق تر شناسایی کنید.

به عنوان مثال، خشم ممکن است به صورت سفتی در شانه ها، غم و اندوه به عنوان درد در سینه، ترس به عنوان گره ای در شکم و شادی به عنوان گرما در قلب شما احساس شود.

بهترین مشاور روانشناس آنلاین

تحقیقات نشان می دهد که تنها نام بردن از یک احساس دشوار می تواند تاثیر آن را بر ما کاهش دهد و هوش هیجانی را بهبود بخشد.

مطالعه‌ای در UCLA نشان داد افرادی که احساسات را در قالب کلمات بیان می‌کنند، غم، عصبانیت و درد را کمتر می‌کنند.

از نظر فعال سازی مغز، وقتی ترس و خشم را تجربه می کنیم، آمیگدال متمرکز بر بقا فعالیت بیشتری نشان می دهد.

با نامگذاری این احساسات، فعالیت از آمیگدال به قشر جلوی مغز منتقل می شود، بخشی از مغز که از غیرمنطقی بودن جلوگیری می کند و به ما کمک می کند تصمیمات بهتر و سالم تری بگیریم.

2) رعایت کنید

عاطفه را رعایت کنید. به آن سلام برسانید، این اضطراب، غم، ترس، خشم و غیره است. به آرامی آگاهی خود را روی آن قرار دهید. آن را با علاقه دل باز ببینید.

مشاوره روانشناس فردی 24 ساعته

3) اجازه دهید

اجازه دهید احساس (هر چه که باشد) به سادگی باشد. اجازه دهید آن را بدون نیاز به مبارزه با آن، فرار از آن، یا چسبیدن به آن احساس کنید.

برای آن فضا ایجاد کنید. این عمل اجازه دادن ما را از واکنش پذیری خارج کرده و به حالت ذهنی پذیرنده تر و بازتر می برد.

4) نگه دارید

احساسات را نگه دارید. در آن نفس بکشید، با آن حضور داشته باشید، با آن همزیستی کنید و شروع به برقراری صلح با آن کنید. در یک حالت صحبت کردن، با آن چای بنوشید.

5) فضا

با قرار دادن فضایی در اطراف آن احساسات را رها کنید. آن را در حالت شناور مجسم کنید یا نوعی محیط یا حاشیه در اطراف آن قرار دهید.

و توجه کنید که چه اتفاقی می افتد.

این تمرین به غیرفعال کردن بخش سمپاتیک سیستم عصبی خودمختار کمک می کند و پاسخ استرس بدن را خاموش می کند.

در حالی که به طور همزمان بخش پاراسمپاتیک را درگیر می کند و پاسخ آرامش را تحریک می کند.

بخش پاراسمپاتیک استراحت، آرامش، عنصر کلیدی خشم شارژ مجدد و حفظ انرژی را کنترل می کند.

با فعال شدن آن، تنفس کند و عمیق می شود، ماهیچه ها نرم می شوند، متابولیسم و ​​ضربان نبض کند می شود و فشار خون کاهش می یابد.

این تمرین شامل عناصر تنظیم عاطفی، تحمل پریشانی، شفقت به خود و پذیرش خود است.

در تسهیل دیدگاه شاهد جداتر با احساسات ناخوشایند خود، می‌توانیم در کنار آنها حضور داشته باشیم و در عین حال کمی از آنها جدا شویم و فضایی را برای تجربه متفاوت آنها فراهم کنیم. آی تی